بررسی رابطه مهارت های ارتباطی با رضایت زناشویی در کارکنان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی مهارت های ارتباطی با رضایت زناشویی در کارکنان متاهل دانشگاه آزاد بابل می باشد. روش این پژوهش همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل می باشند. روش نمونه گیری به صورت در دسترس شامل 200 نفر (88 نفر زن و 112 مرد) کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی بابل در نظر بوده ابزاری که برای انجام پژوهش و جمع آوری داده ها مورد استفاده قرار گرفته اند، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ توسط اولسون، فورنیر و درانکمن 1989 و پرسشنامه مهارت های ارتباطی کوبین دام 2004 می باشند. سپس اطلاعات موجود در پرسشنامه ها بوسیله روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد سنجش قرار گرفته و یافته ها حاکی از آن بود که بین مهارت های ارتباطی و رضایت زناشویی رابطه معنادار وجود دارد. مقدار معناداری بین مهارت ارتباطی و رضایت زناشویی کمتر از 0/01 است بنابراین بین مهارت ارتباطی و رضایت زناشویی رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین ضریب همبستگی بین مهارت ارتباطی و رضایت زناشویی (0/415) است در نتیجه می توان گفت بین مهارت ارتباطی و رضایت زناشویی رابطه مثبت و مستقیمی وجود دارد، یعنی با افزایش مهارت ارتباطی و رضایت زناشویی نیز افزایش می یابد.

Keywords:

رضایت زناشویی , مهارت های ارتباطی , کارکنان متاهل