بررسی رابطه بین سبک های فرزندپروری با عملکردهای اجرایی در بین کودکان 8 - 5 ساله مبتلا به اختلال اتیسم خفیف و متوسط در تهران

در پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین سبک های فرزندپروری با عملکردهای اجرایی در بین کودکان مبتلا به اختلال اتیسم خفیف و کودکان مبتلا به اختلال اتیسم متوسط پرداخته شد. جامعه آماری شامل کودکان 8 - 5 ساله دارای اختلال خفیف و کودکان دارای اختلال اتیسم متوسط مراجعه کننده به کلینیک های منطقه 2 تهران در سال 1393 بود که با استفاده از نمونه گیری هدفمند تعداد 80 کودک به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند که برای هر گرو ه 40 نفر در نظر گرفته شد. روش پژوهش از نوع همبستگی بود که رابطه سبک های فرزندپروری با عملکردهای اجرایی در بین کودکان مبتلا به اختلال اتیسم خفیف کودکان مبتلا به اختلال اتیسم متوسط بررسی شد. ابزارهای اندازه گیری شامل پرسشنامه بریف و پرسشنامه سبک های فرزندپروری بامریند است. نتایج آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون نشان داد سبک های فرزندپروری اقتدار منطقی، آمرانه و آزادگذاری عملکردهای اجرایی را در بین کودکان مبتلا به اختلال اتیسم تبیین می کنند، بنابراین می توان از آموزش سبک های فرزندپروری به والدین به عنوان روش برای کاهش علایم نارسایی در عملکردهای اجرایی در کودکان مبتلا به اختلال اتیسم استفاده نمود.

Keywords:

عملکردهای اجرایی , سبک های فرزندپروری , اختلال اتیسم , پرسشنامه بامریند