اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تنظیم شناختی هیجانی افراد مبتلا به دیابت

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی رفتار درمان دیالکتیکی بر تنظیم شناختی هیجان افراد مبتلا به دیابت انجام شد. این پژوهش یک تحقیق آزمایشی به روش پیش آزمون و پس آزمون بود 24 آزمودنی از کلینیک غدد بیمارستان امام خمینی شهر تهران انتخاب شدند و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گروه کنترل جایگزین شدند رفتار درمانی دیالکتیکی در 12 جلسه ( نود دقیقه، یک بار در هفته ) اجرا شد و پس از آن پس آزمون اجرا گردید. هر دو گروه قبل از شروع مداخلات، پایان جلسات، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنسیفکی را تکمیل نمودند برای تحلیل داده های بدست آمده از آزمون تحلیل واریانس استفاده شد نتایج تحلیل واریانسنشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه در استفاد ه از راهبردها ی تنظیم شناختی هیجان در مرحله پس آزمون وجود دارد ( P<0/001 ). نتایج نشان داد که در مدیریت دیابت هرچند مصرف داروها و تغییر سبک زندگی ارکان اصلی درمان قلمداد می شوند ولی تاثیر عوامل روانشناختی بر زندگی افراد مبتلا به بیماری های مختلف ثابت شده است بنابراین رفتار درمان دیالکتیکی باعث افزایش استفاده از راهبردهای سازگار تنظیم شناختی هیجان به عنوان مسایل روانی اجتماعی مطرح در این بیماری شد.

Keywords:

رفتار درمان دیالکتیک , تنظیم شنایت هیجان , دیابت