اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر تحمل پریشانی افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر

درمان های روان شناختی می توانند سهم بسزایی در بهبود سلامت عمومی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر داشته باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر تحمل پریشانی افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر است. در پژوهش حاضر از طرح نیمه تجربی، نوع پیش آزمون پس آزمون به دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد. در این مطالعه ی مداخله ای جامعه ای آماری را کلیه زنان مراجعه کننده به کلینیک های گوارشی در سطح تهران که مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر بودند تشکیل داده و 32 زن مبتلا به سندروم روده ی تحریک پذیر انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تخصیص داده شدند. سپس گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 90 دقیقه ای ( 2 جلسه در هفته) تحت رفتار درمانی دیالکتیکی به صورت گروهی قرار گرفتند و گروه گواه هیچگونه آموزشی ندید. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه مقیاس تحمل پریشانی استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان می دهد که رفتار درمانی دیالکتیکی باعث بهبود تحمل پریشانی بیماران مبتلا به سندروم رود تحریک پذیر می شود. نتایج پژوهش نشان می دهد که رفتار درمانی دیالکتیکی بر تحمل پریشانی افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر موثر است.

اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر تحمل پریشانی افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر Keywords:

رفتار درمانی دیالکتیکی , تحمل پریشانی , سندروم روده تحریک پذیر