ورزش از روزگاران کهن با اهدافی نظیر سرگرمی و یا مسابقه وجود داشته است اما به معنای جدید آن مصادف با توسعه صنعتی جوامع پدیدار شده است. از نظر جامعه شناختی، ورزش با اینکه در وهله اول به اهداف بلاواسطه ای چون رقابت، تفریح و مهارت و در کل نشاط و سرزندگی جامعه مرتبط می شود، اما به واقع مسایل اجتماعی بسیار فراتری با آن پیوند خورده است. یکی ازابعاد مهم زندگی اجتماعی که مستقیما تحت تاثیر رفتار ورزشی افراد دچار تغییر می گردد، هویت
ورزشکاران است. بسیاری از تحقیقات نشان می دهند که
ورزشکاران در مقایسه با دیگران برخوردار از ویژگی های هویتی متفاوتی هستند. در تحقیق حاضر سعی شده تا تغییرات هویتی
ورزشکاران نه در مقایسه با غیر ورزشکاران، بلکه در بین خود
ورزشکاران و در طول فعالیت ورزشی ایشان مورد مطالعه قرار گیرد. بنابراین سه گروه ورزشی بالغ بر 362 نفر به عنوان نمونه انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که میانگین متغیرهای حس رقابت جویی، اعتماد به نفس، و تعلق گروهی با توجه به
سطح عملکرد ورزشی ورزشکاران اختلاف معنی داری پیدا می کرد. همچنین هویت غالب در سطوح بالاتر از نوع اجتماعی و در سطوح پایین تر فردی بود. نهایتا در سطوح بالاتر ورزشی همگنی بیشتری بین
هویت فردی و اجتماعی مشاهده گردید.