بررسی تاثیر تغییرات تراز آب در رفتارلرزه ای حوزه نزدیک گسل (مطالعه موردی: سد خاکی سهند)

سد خاکی سازه ای است که برای مهار آب به روی رودخانه احداث می شود. با توجه به این که گاهی در مناطق لرزه خیز نیاز مبرم به احداث سد وجود دارد، لذا طراحی لرزه ای سدها از موارد اجتناب ناپذیر در طراحی سدها است. سوابق مربوط به رفتار سدها در برابر زلزله موجب شده که در بسیاری از موارد سدهای موجود با زلزله های مورد نظر بار دیگر بررسی شوند. ارزیابی درست و واقع گرایانه از کارایی و پایداری سد خاکی در برابر زلزله، نیازمند تحلیل پاسخ دینامیکی برای تعیین تنشهای دینامیکی و تغییر شکلهای ایجاد شده است. بررسی زلزله ورودی و ارزیابی مشخصات آن از جمله فاکتورهای مهم در رفتار سد خاکی است. شتاب نگاشت های ثبت شده از زمین لرزه های اخیر نشانگر ویژگیهای متفاوت زلزله های حوزه نزدیک و حوزه دور است. نتایج نشان داد در نمودارهای جابجایی قایم تحت زلزله نزدیک گسل بحرانی ترین حالت در ارتفاع 27 مترآب برابر 0.67 متر حاصل گشته است. در بررسی نمودارهای جابجایی افقی تحت زلزله نزدیک گسل مشاهده می شود بعد زمان 5/4 ثانیه تغییرات جابجایی افقی سد در 29 متر تراز آب افزایش یافته است.

Keywords:

شرایط اولیه , سد خاکی , تراز آب مخزن و حوزه نزدیک گسل