تاثیر امید درمانی برابعاد کیفیت زندگی افراد وابسته به مواد افیونی

پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی امید درمانی در کیفیت زندگی افراد وابسته به مواد افیونی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. 40 نفر از افراد وابسته به مواد افیونی به روش نمونه گیری در دسترس از میان مراجعه کنندگان به مرکزترک اعتیاد انتخاب و در گروه های آزمایش((n1=20 و کنترل((n2=20 جایگزین شدند. با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی، سطح کیفیت زندگی آزمودنیها اندازهگیری شد. سپس مداخلات مبتنی بر امید درمانی در 8جلسه 90 دقیقهای برای گروه آزمایش اجرا شد. در پایان مداخلات، کیفیت زندگی آزمودنیها دوباره اندازه گیری شد (پس آزمون) و داده ها به وسیله تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها نشان داد که برنامه امید درمانی می تواند حیطه های کیفیت زندگی را در افراد وابسته به مواد افیونی به طور معناداری (%5) بهبود بخشد. نتایج پژوهش شواهدی را پیشنهاد میکند که امیددرمانی روش درمانی مناسبی برای بهبود سطح کیفیت زندگی می باشد.

Keywords:

امید درمانی , ابعاد کیفیت زندگی و افراد وابسته به مواد افیونی