بکار گیری سلول های بنیادی مزانشیمی در درمان سندروم حاد پرتوی

مواجهه انسان با پرتو منجر به سندروم حاد پرتوی می شود که به عنوان حادثه تلقی شده و مرتبط با استفاده روز افزون از انرژی هسته ای و جریانات بیوتروریستی است. سندروم حاد پرتوی پاتولوژی پیچیده و متنوعی را شامل می شود که بستگی به دوز پرتوی و بافت پرتو دیده دارد. بنابراین تدایبر درمانی ویژه ای برای درمان سندروم حاد پرتوی لازم و ضروری می باشد. در انسان دوز یک گری و بالاتر برای ایجاد سندروم حاد پرتوی کفایت می کند. انواع داده ها حاکی از آنست که LD50/60 در انسان 3/5- 5/5 گری است. حساسیت ارگانی به پرتو به فراوانی شرح داده شده است. ارگانهایی که دارای سلول های در حال تکثیر می باشند مثل سیستم خونساز، دستگاه گوارشی مهمترین ارگان های هدف سندروم حاد پرتوی هستند. حفاظت در مقابل این گونه آثار زیان بار پرتوهای یون ساز از دغدغه های محققان حوزه رادیوبیولوژی بوده است، در حال حاضر یکی از ویژگی هایی که سلول های بنیادی مزانشیمی دارا می باشد قابلیت محافظت از ارگان های آسیب پذیر در مقابل آسیب های پرتوی می باشد. در این پروژه سلول های بنیادی مزانشیمی جدا شده از انسان به موشهای پرتو دیده تزریق گردید و نتایج حاکی از آنست که بقا صد درصدی بوجود می آورد