جذب سطحی استیک اسید از محیط آبی توسط کربن فعال

هدف از این پژوهش بررسی امکان استفاده از کربن فعال به عنوان جاذب برای حذف استیک اسید از محیط های آبی در سیستم ناپیوسته است و اثر پارامتر های مهم نظیر زمان تماس ، مقدار جاذب، دما و غلظت اولیه اسید مورد بررسی قرار گرفت. زمان تعادل برای کربن فعال 75 دقیقه تعیین گردید. نتایج نشان داد که با افزایش دما و افزایش غلظت اولیه اسید، درصد حذف کاهش یافته با افزایش مقدار جاذب، درصد حذف افزایش یافته و مقدار بهینه جاذب 1,8 گرم برای 61.46 درصد جذب استیک اسید (برای 40 میلی لیتر از محلول ) بهدست آمد .مدل های همدمای تمکین و فروندلیچ جهت آنالیز داده های تعادلی به کار گرفته شدند که همدمای فروندلیچ بیشترین انطباق را داشت. برای توصیف سینتیک جذب، مدل های سینتیکی شبه مرتبه اول و شبه مرتبه دوم انتخاب شدند.

Keywords:

جذب سطحی , کربن فعال , استیک اسید , هم دماهای تعادلی