بررسی محدودیت های فقهی و حقوقی تحصیل دلیل برای کشف جرم

روند تحصیل دلیل در شیوه قضایی امروز متفاوت است و شیوه های بسیاری برای کشف جرم و تحقیقات جنایی به کار گرفته میشود و قضات دنبال شواهد و قراین میروند تا حقیقت روشن شود و از سوی دیگر، به مرور زمان استفاده از برخی ادلهی گذشته کاهش مییابد و در مقابل، موارد جدیدی در جریان دادرسی مورد استناد قرار میگیرد که به تازگی ظهور و بروز یافته اند. امروزه آزمایشهای ژنتیکی از آن دست ادله ای هستند که به واسطه ی پیشرفت امکانات و علم و با توجه به شرایط زمان و مکان، بر مبنای آن می توان حق یکی از طرفین دعوی را مشخص نموداز جمله ادله ی ژنتیکی بسیار مهم که روزبه روز شاهد افزایش استفاده از آن در دادگاه ها هستیم، انگشت نگاری ژنتیکی است. به وفور از این یلد در حل و فصل پرونده ها استفاده می شودو اهمیت آن تا حدی است که از آن به عنوان شاهد خاموش یاد میشود. و موارد دیگری نیز در روند تحصیل دلیل به کار میرود که برخی از آنها تنها در برخی از کشورها به کار میرود. امروزه طرق پیشبینی شده برای اثبات جرم درضایق اسلامی کمتر در حل و فصل دعاوی به کار میرود و استفاده از آنها در مبارزه با مجرمان و بزهکاران عملا کارایی چندانی ندارد و روند تحصیل دلیل در شیوه قضایی امروز متفاوت است. حال آنکه در زمانهای گذشته روشهای دیگری در جهت تحصیل دلیل جهت کشف جرم به کار میرفت. این مقاله به بررسی بررسی محدودیت های فقهی وحقوقی تحصیل دلیل برای کشف جرم پرداخته است.

Keywords:

فقه , اثبات جرم , شیوه قضایی , آزمایش ژنتیکی , حقوق