ارایه مدل اندازه گیری موانع توسعه والیبال قهرمانی زنان ایران در سه سطح کلان، میانی و خرد

پژوهش حاضر با هدف ارایه مدل اندازهگیری موانع توسعه والیبال قهرمانی زنان ایران در سطوح کالن، میانی و خرد و نیز اولویت بندی آنها انجام شد. این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی پیمایشی بود و نمونه آماری آن را کلیه بازیکنان، داوران و مربیان 104( نفر( حاضر در سیزدهمین دوره لیگ برتر والیبال بانوان ایران تشکیل دادند. ابزار اندازهگیری مورداستفاده در این پژوهش، پرسشنامه موانع توسعه )افتخاری، )1393 بود که از طریق مصاحبه ساختارمند با داوران، بازیکنان و مربیان تیم ملی و نیز تعدیل و تغییر برخی گویه ها، توسعه یافت و پس از تاییدشدن روایی و پایایی آن، بین نمونه ها توزیع گردید. درنهایت، برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد و به منظور ارایه مدل اندازه گیری، نرم افزارهای اس.پی.اس.اس 22 و ایموس 21 مورد استفاده قرار گرفت. یافته های حاصل از تحلیل عاملی تاییدی نشان داد نتایج نشان میدهند که در سطح کالن، مولفه فرهنگی با بار عاملی )0/79(، در سطح میانی، مولفه استعدادیابی با بار عاملی )0/90( و در سطح خرد، گویه نگرش ضعیف نسبت به انجام فعالیتهای ورزشی با بار عاملی )0/78(، مهمترین موانع توسعه والیبال زنان ایران میباشند. براساس یافته های پژوهش، راهکارهایی از قبیل افزایش پوشش رسانه های ملی جهت مشارکت بیشتر و فرهنگسازی گسترده، بهبود نگرش مثبت جامعه به ورزش زنان و هموارکردن بستر مشارکت بیشتر آنها به دلیل داشتن پتانسیلهای بالا طراحی برنامه جامع جهت تقویت سیستم استعدادیابی و نیز نظارت منسجم بر پیشرفت ورزشکاران مستعد، درراستای توسعه والیبال زنان ایران پیشنهاد میشود.

Keywords:

موانع توسعه , فرهنگی , استعدادیابی , والیبال زنان