نقش مدیریت دانشگاهی در منابع استرس دانشجویان ورزشکار و راه کارهای مقابله با آن

پژوهش حاضر جهت شناسایی منابع استرس و راهکارهای کنارآمدن با آن در دانشجویان ورزشکار کشور با تاکید بر نقش مدیریت دانشگاه در این موارد انجام گرفت. پس از تقسیم بندی دانشگاه های کشور به پنج منطقه جغرافیایی، متناسب با تراکم نسبی جمعیت دانشجویی هر منطقه، پرسشنامه های منابع استرس بورگ ) 2009 ( و راهکارهای مقابله با استرس کارور ) 1997 ( بین 1000 دانشجوی ورزشکار توزیع گردید. نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان میدهد که عمده منابع استرس دانشجویان کشور نوعا استرسهایی درکشده )نه واقعی( هستند و راهکارهای مقابلهای در گروه پزشکی، متنوع تر و کارآمدتر از گروه غیرپزشکی میباشند. نتایج تی مستقل نیز حاکی از آن است که اختلاف کلی منابع استرس دانشگاه های پزشکی و غیرپزشکی معنادار میباشد؛ اما تفاوت راهکارها معنادار نیست. ازآنجاییکه منابع استرس شناسایی شده غالبا در حیطه های مدیریتی اداری بوده اند، نیاز است مدیریت دانشگاه به بازنگری روندهای اداری دانشگاهی پرداخته و از نظرات دانشجویان بهره جوید. لازم به ذکر است که دانشگاه های پزشکی به دلیل کسب نتایج بهتر میتوانند الگویی برای غیرپزشکی ها باشند.

Keywords:

مدیریت دانشگاهی , استرس , دانشجویان ورزشکار