طراحی محیط و منظر به منظور اقامتگاه تفریحی-توریستی در حاشیه دریاچه کویری شهر یزد با رویکرد توسعه پایدار

توسعه پایدار مفهومی کلی در همه ابعاد زندگی بشر شامل بخشهای اجتماعی، اقتصادی و محیط زیست میباشد. یکی از مهمترین دغدغههای طراحان در طراحی و مداخله در مناظر طبیعی، رسیدن به اصول و معیارهای پایداری است که بسط آن در طراحی این مناظر بتواند تعادلی پایدار میان ظرفیت و توان اکولوژیکی، اجتماعی و فرهنگی بستر و استفاده کنندگان آن (گردشگران و جوامع محلی) را ایجاد نماید؛ ایجاد منظری اجتماعی و خودکفا که توانایی تامین هزینه های خود را داشته و در مسیر نیل به پایداری گام بردارد. از آنجایی که مناطق کویری محدودیت های طبیعی و ویژگی های خاص اقلیمی دارند، همواره به عنوان مناطق غیرقابل دسترس شناخته شده اند؛ که غالبا مانع از پردازش ویژگی های منحصر بفرد طبیعی آنها میشود. لذا شناخت پتانسیل ها و ظرفیت گردشگری این مناطق با بهره گیری از علوم و فنون و تکنولوژی؛ به منظور بهره برداری پایدار از این مناطق بکر و پر رمز و راز نیازمند انجام مطالعات پیشرو در حوزه ایجاد زیرساخت های گردشگری متناسب با اکوسیستم منطقه است. از سوی دیگر، آب به عنوان کیمیای کویر مورد توجه تمامی ساکنین این مناطق بوده که هرگونه استفاده مجدد این عنصر حیاتی در کویر موجب جانبخشی به قسمت های بیشتری از این اقلیم سوزان میگردد. از این رو طرح پیشنهادی حاضر بازگو کنندهی مکانی سمبلیک و البته کاربردی برای ارایه خدمات فرهنگی، علمی و تفریحی به گردشگران و ایجاد پایگاهی برای تحقیق و پژوهش بر روی منابع کویر و اقامتگاهی درخور مسافرین کویر است و آب دریاچه علاوه بر ایجاد محیط مناسب گردشگری– توریستی توان بالقوهای در جهت آبیاری، کشاورزی و باغداری به مناطق مناسبتر را دارا میباشد.

Keywords:

توسعه پایدار , طراحی منظر , اقامتگاه توریستی- تفریحی , معماری کویر , شهر یزد