تدوین سیاست های طراحی خانه تیاتر شهر شیراز با تاکید بر کیفیت اجتماع پذیری

صنعتی شدن جوامع مدرن در دنیای امروز تاثیر زیادی بر کاهش روش های سنتی ارتباط بین مردم داشته است شهرهای جهان تقاضای جدی از فضاهای خاص تری دارند که روابط اجتماعی و فرهنگی مردم را برآورده می کنند در نتیجه، ایجاد فضاهای بیشتری برای افرادی که اغلب سعی در غلبه بر کمبود ارتباطات و تعامل انسان دارند ضروری است از طرفی میزان موفقیت فضاهای عمومی با میزان استفاده از آن فضا و حضور انسان در آن متناسب است فضاهای عمومی، عرصه تجلی روابط اجتماعی هستند. تیاتر هشر به عنوان مجموعه ای از فضای عمومی به صورت یک فضایی شاخص، سعی در برآوردن یازهای خاص به روابط اجتماعی در شهر عمل می کند که موفقیت این فضا با توجه به قرار گرفتن آن در گروه فضاهای عمومی تحت تاثیر کیفیت اجتماعی پذیری آن می باشد. هدف این مقاله یافتن و تدین مولفه ها و متغیرهای موثر بر اجتماع پذیری فضاهای فرهنگی و تدوین اهداف، سیاست ها و ایده های طراحی برای تاثیر شهر شیراز است این تحقیق ابتدا از روش کتغابخانه ای برای تدوین چارچوب نظری و شناسایی متغیرهای موثر بهره جسته و سپس با تکیه بر روش کیفی نمونه موردی در شهر شیراز به تدوین اهداف سیاست ها و ایده های طراحی تاثیر شهر شیراز می پردازد. محصول این تحقیق قسمتی از فرایند خلق فضای فرهنگی در خور شهر شیراز است که شرایط مکانی برای فعالیت های فرهنگی هنرمنداان و ایجاد زمینه تعاملات اجتماعی، رشد فردی و ایجاد حس همبستگی شهروندان را از طریق معماری فراهم می آورد.

Keywords:

سیاست های طراحی , معماری اجتماع پذیر , تعاملات اجتماعی , خانه تیاتر