اثر سطح لیزین قابل هضم جیره بر عملکرد مرغان تخم گذار در دوره پس از تولک

یک آزمایش به منظور بررسی اثر سطح لیزین قابل هضم جیره در دوره پس از تولک بری 92-103) هفتگی) بر عملکرد تولیدی مرغان تخم گذار با استفاده از 288 قطعه مرغ تخم گذار سویه های لاین W36 در قالب یک طرح بلوک کامل تصادفی با 6 تیمار، 6 تکرار و 8 قطعه مرغ در هر واحد انجام شد. تیمارهای تغذیه ای شامل 6 سطح 0/59)، 0/64، 0/69، 0/74، 0/79 و 0/84 درصد) لیزین قابل هضم در جیره بود. اثر سطح لیزین قابل هضم جیره بر شاخص-های عملکرد تولیدی شامل درصد تخم گذاری، گرم تخم مرغ تولیدی روزانه، ضریب تبدیل غذایی، وزن تخممرغ و شاخص واحد هاو در تخم مرغ های تولیدی معنیدار نشد .(P> 0/05) نتایج این آزمایش نشان داد در دوره پس از تولک بری افزایش سطح لیزین قابل هضم جیره بر شاخص های عملکردی و کیفیت تخم مرغ تولیدی اثر ندارد. به نظر می رسد که لیزین قابل هضم جیره مرغان تخم گذار در دوره پس از تولک بری را می توان بمقدار 0/05 درصد در جیره کاهش داد بدون اینکه در تولید اثری داشته باشد.

اثر سطح لیزین قابل هضم جیره بر عملکرد مرغان تخم گذار در دوره پس از تولک Keywords:

عملکرد , لیزین قابل هضم , مرغان تخم گذار