زیست بهسازی خاکهای آلوده به آلاینده های آروماتیک و برخی دشواریهای آن
Publish place: 04th National Congress On Environmental Health
Publish Year: 1380
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 987
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCEH04_114
تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1388
Abstract:
در چند سال گذشته میزان کاربرد مواد زیست بیگانه در زیستگاه ها برای مبارزه با گیاهان هرزه، آفت ها و بیماری های گیاهی و جانوری به اندازه چشم گیری بالا رفته است. از آنجایی که بسیاری از این مواد آروماتیک زمان ماندگاری بالایی داشته و گروه اندکی از ریز جانداران توان دگرگونی آنها را دارند، اندازه آنها در زیستگاه ها به مرز زیان آوری رسیده است. برای مهار و کاهش توان آلایندگی آنها می توان از روشهای فنی، شیمیایی، زیستی و یا زیست شیمیایی بهره گیری کرد. ولی کاربرد هر یک از این روشها دشواری هایی را به همراه دارد؛ که می توان آسان نبودن کاربرد، هزینه بالا، و کم بودن کارایی این روشها را برشمرد. بهره گیری از روشهای زیستی در کاهش آلودگی آبها سابقه دیرین دارد ولی کاربرد آن در خاک دشواریهای بسیاری را به همراه دارد. در این مقاله امکان بکارگیری این روشها بررسی و در پایان به برخی از راهکارهای نوین برای چیریگی براین تنگناها پرداخته شده است. تا کنون روشن شده است که:1) قارچهای سپید پوساننده چوب با ساخت آنزیمهای لیگنیناز بویژه لاک کاز، لیگنین پراکسیداز و منگنزپراکسیداز توان بالایی در کاهش آلاینده های آروماتیک دارند.2) خاک زیستگاه بومی بسیاری از این قارچها نیست و برای بهره گیری از آنها باید برخی از ویژگیهای خاک بهبود یابد. 3) راه دیگر بهره گیری از توان قارچهای سپید پوساننده آن است که آنها را در کشتگاههای ویژه ای کشت داد و آنزیم های آنها را در خاک بکار برد.4) برای افزودن پایداری آنزیم ها در خاک بهتر است آنها را پیشتر بر روی نگهدارنده های آلی و یا کانی بی جنبش کرد و سپس به خاک افزود.
Keywords:
Authors
علی اکبر صفری سنجانی
استادیار گروه خاکشناسی دانشگاه بوعلی سینا همدان