تاثیر بازیهای دبستانی بر قابلیت های تعادل و چابکی دانش آموزان دختر سوم ابتدایی گروه کم توان ذهنی شهرستان بندرعباس

بازیها پایه و اساس ورزش به شمار می روند و به عنوان کنش متقابل بین انسان و محیط در زمان معین و مشخص، می توانند تغییراتی را در رفتار حرکتی انسان ایجاد کنند در صورتی که گاروی (1990) بازی را فعالیتی لذتبخش می داند که کودک را شاد می کند. شرکت در بازیهای انفرادی و گروهی، همچنین مشارکت در بازیهای امدادی و رقابتی در قالب برنامه درس تربیت بدنی در مدرسه ها، فرصتهایی برای کودکان فراهم می آورد تا به رشد تواناییهای خود بیفزایند. هدف این تحقیق بررسی تاثیر 10 هفته بازیهای دبستانی بر قابلیت های تعادل و چابکی دانش آموزان دختر سوم ابتدایی گروه کم توان ذهنی بود. روش تحقیق در این پژوهش، نیمه تجربی بود. جامعه آماری این پژوهش را همه دانش آموزان پایه سوم مدرسه های ابتدایی ناحیه1 شهرستان بندرعباس در سال تحصیلی 90-89 تشکیل دادند. دانش آموزان دو کلاس از دو مدرسه متفاوت به طور تصادفی در دو گروه کنترل (27 نفر) و گروه تجربی (28 نفر) قرار گرفتند. برای اندازه گیری چابکی، تعادل ایستا و تعادل پویا از آزمون برویینکز- ازرتسکی(1978) استفاده شد. از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد، سپس گروه تجربی به مدت 10 هفته، هفته ای دو جلسه و هر جلسه به مدت 45 دقیقه، بازیهای دبستانی متنوعی شامل بازیهای انفرادی، گروهی، امدادی و رقابتی با یا بدون استفاده از وسیله، با چشمان باز یا بسته، با کمک یا بدون کمک مربی انجام دادند.. پس از پایان دوره آزمایش، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی (آزمون F و توزیع T وابسته) صورت گرفت. مقایسه نتایج تفاوت میانگین های پیش آزمون و پس آزمون دو گروه تجربی و کنترل نشان داد که انجام بازیهای دبستانی توانسته سبب پیشرفت بیشتر در چابکی، تعادل ایستا و تعادل پویای آزمودنیهای گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل شود همچنین مقایسه انفرادی چابکی، تعادل ایستا و تعادل پویا در دو گروه تجربی و کنترل نشان داد که این عامل ها در گروه تجربی در سطح p<0/05 تاثیر معنی داری داشتند. علاوه براین بین میانگین پس آزمون چابکی و تعادل ایستا و چابکی و تعادل پویا در گروه تجربی تفاوت معنی داری یافت شد.

Keywords:

بازی های دبستانی , چابکی , تعادل ایستا , تعادل پویا , کم توان ذهنی