تدوین روشی جهت تشخیص تمایل به ترک عرضی در موقعیت ساعت شش خطوط لوله انتقال نفت و گاز

با افزایش بکارگیری خطوط لوله فولادی پراستحکام جهت انتقال گاز طبیعی ماهیت مشکلات جوشکاری که باید از بروزآنان پیشگیری نمود تا حدود زیادی دستخوش تغییر شده است. توسعه فرآیندهای فولاد سازی و کاهش کربن معادل آنان، سبب انتقال تمایل ترک خوردگی از ناحیه متأثر از حرارت به فلز جوش شده است. این ترک ها که از نوع ترک سرد هیدروژنی (تأخیری) میباشند، بر خلاف ترکهای معمول قدیمی در جهت عرضی و در لایه های نهایی ولی مانندترکهای قدیمی بیشتر در موقعیت ساعت شش خطوط لوله مشاهده شدهاند. بدلیل ماهیت این ترکها، تشخیص کامل آنان با آزمون پرتونگاری همیشه موفقیت آمیز نمی باشد و بخصوص در آزمون های PQR معمولی اصولا آنان کمتر بروز مینمایند. لذا اهمیت وجود آزمونی مکمل آزمون پرتونگاری و PQR معمول جهت ارزیابی تمایل بروز ترک عرضی در موقعیت ساعت شش و تأیید روش جوشکاری حس میشود. در همین راستا روشی جهت تشخیص تمایل ترک عرضی در موقعیت ساعت شش پیشنهاد و آزمایشات انجام شده تطابق خوبی با نتایج واقعی را نشان داده است.

Keywords:

خطوط لوله , ترک عرضی , موقعیت ساعت شش , ترک هیدروژنی , الکترود سلولزی