بررسی نقش تجارب معنوی در کیفیت زندگی و شادکامی دانشجویان دانشگاه های برازجان

مقدمه: عوامل بسیاری وجود دارد که می تواند پیش بینی کننده شادکامی و کیفیت زندگی افراد باشد. از جمله این عوامل می تواند روابط خوب اجتماعی و حمایت های اجتماعی، وضعیت مناسب اقتصادی و سلامت جسمی و روانی افراد باشد یکی از عواملی که بر روی سلامت فرد تاثیر دارد باورها و نگرش ها افراد است از جمله این باورها نگرش ها و اعتقادات می توان معنویت را نیز ذکر نمود، بنابراین در این پژوهش سعی شده که به این سوال پاسخ داده شود که آیا معنویت پیش بینی کننده شادکامی و کیفیت زندگی فرد باشد روش: در این پژوهش که از نوع همبستگی است، تعداد 69 دختر و 51 پسر بوسیله پرسشنامه های تجارب معنوی روزانه اندروود و ترسی و پرسشنامه کیفیت زندگی SF-12 و پرسشنامه شادکامی مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که تجارب معنوی قادر به پیش بینی کیفیت زندگی می باشد P=0/003,F=4/29 که حدود 13 درصد از تغییرات مشاهده شده در کیفیت زندگی مربوط به تجارب معنوی می باشد ارتباط با خدا و تجارب کلی معنویت پیش بینی کننده مناسبی برای کیفیت زندگی بودند و احساس مسیولیت و احساس حضور خداوند معنی دار نبود، که تجارب کلی با ضریب استاندارد شده 0/18 و ارتباط با خدا با ضری با استاندارد شده 0/21 در این معادله تبیین کننده بودند. علاوه بر این نتایج نشان داد که تجارب معنوی قادر به پیش بینی شادکامی در دانشجویان می باشد P=0/0001,f=13/31 که حدود 10 درصد از تغییرات مشاهده شده در شادکامی مربوط به تجارب معنوی می باشد متغیر احساس حضور خدا با ضریب استاندارد شده 0/15 تبیین کننده در این معادله بود، سایر متغیرها از معادله خارج شدند.

Keywords:

معنویت , شادکامی , کیفیت زندگی