رابطه نگرش به خداوند با امید به آینده دردانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه نگرش به خداوند با امید به آینده صورت گرفت. جامعه ی آماری شامل تمامی دانشجویان رشته روانشناسی(عمومی، تربیتی، مثبت گرا یا اسلامی، شخصیت و بالینی) مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی ساری به تعداد 357 نفر در سال تحصیلی 1395-96 بودند که تعداد 170 نفر به عنوان نمونه آماری بر اساس جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه گمان نیک به خدا شمسایی و پرسشنامه امید به آینده اشنایدر بود. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون نشان داد که بین نگرش به خداوند با امید به آینده دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بنابراین در جهت ارتقا سطوح متفاوت امید در دانشجویان توجه به ابعاد اعتقادی و نگرش در حوزه ی ارتباطی الهی می تواند سبب شناخت و نمایان کننده ی سطوح بالاتر امید به زندگی باشد

Keywords:

نگرش به خداوند , امید به آینده , دانشجویان