بررسی ارتباطات فرهنگی شرق زاگرس مرکزی در عصر مفرغ بر اساس سه محوطه گودین، گیان و گریران)

زاگرس مرکزی در ادبیات باستان شناسی شامل استان های کنونی لرستان، ایلام، کرمانشاه و بخش هایی از استان های همدان و کردستان در غرب ایران است. مطالعات باستان شناسی زاگرس مرکزی در عصر مفرغ ناقص و در بسیاری موارد مبهم است. از جمله مهم ترین مسایل حول عصر مفرغ زاگرس مرکزی، مساله ارتباطات فرهنگی در این منطقه است. راقم سطور، با بررسی محوطه های شاخص شرق زاگرس مرکزی از جمله تپه گودین در کنگاور، تپه گیان در نهاوند و تپه گریران در الشتر، ابعاد مختلف این محوطه ها را مورد واکاوی قرار داده است. مواد سفالی این محوطه ها فاکتور اصلی در بررسی ارتباطات است. مقایسه گونه شناختی بین سفال های این محوطه ها گویای ارتباطات تنگاتنگ آن ها است. پس از انجام طبقه بندی مواد سفالی به گاهنگاری نسبی این محوطه ها بر اساس آن پرداخته می شود. مواد سفالی تپه گریران از بررسی های سطحی نگارنده و مواد سفالی تپه گودین از گزارش های رابرت هنریکسون و مواد سفالی تپه گیان از گزارش کاوش کنتنو و گیرشمن گرفته شده است.

Keywords:

زاگرس مرکزی , شهرنشینی , عصر مفرغ , محوطه