توسعه زیست محیطی شهری از رهگذر گسترش جریان مجازی در شهر الکترونیک

آلودگی زیست محیطی شامل دود، ترافیک، مصرف بالای انرژی و هدررفت آن، سروصدای آزاردهنده و امثال آن، امروزه به تصویر ماندگار چهره کلان شهرهای کشورهای درحال توسعه از جمله کشور ما تبدیل شده است. علیرغم تدابیر متعدد برای کنترل این شرایط تاکنون پاسخ شایسته ای برای این مسایل یافت نشده است. شاید راه حل، نگاه به مساله از زاویه دیگری باشد. این زاویه جدید بر آن است که جریان فعالیت ها را به سمت فضاهای مجازی سوق دهد تا در بستر فناوری اطلاعات و در قالب شهر الکترونیک بتوان کاهش تردد و آلودگیهای ناشی از آن را شاهد بود. پژوهش حاضر با چنین رویکردی در نظر دارد تاثیر حرکت به سمت شهر الکترونیک را در پایداری توسعه شهر تهران مورد بررسی قرار دهد. سوال این پژوهش اینست که سوق دادن فعالیتها به سمت فضای مجازی و الکترونیکی شدن شهر تهران چه تاثیری در تحقق توسعه پایدار زیست محیطی آن دارد مطالعات اسنادی و میدانی (پرسشنامه) با تحلیل های نرم افزادی (SPSS) حاکی از آن است که توسعه فعالیتها در فضای مجازی می تواند منجر به کاهش تردد خودروها، کاهش آلودگی صوتی و هوا و نیز افزایش فضاهای باز و سبز شهری شود. بدین سبب، تهران می تواند از بعد زیست محیطی توسعه یابد.

Keywords:

فضای مجازی , شهر الکترونیک-توسعه پایدار زیست محیطی , تهران