مطالعه نماد انسان در تعامل با طبیعت در هنر محیطی معاصر ایران (مطالعه موردی: جشنواره های هنر محیطی معاصر ایران)

هنر محیطی در تلاش است تا با رویکرد زیست محیطی به بررسی رابطه انسان با طبیعت در هنر معاصر بپردازد. بازنمود تصویر انسان و خلق تمثال های آن در میان هجمه عناصر و المان های بصری در زندگی شهری معاصر، به ویژه در هنر محیطی نقشی تعیین کننده دارد. هنر محیطی همواره به مدد بهره گیری هوشمندانه از عناصری چون فیگورهای انسانی درصدد دلالت و معنا سازی از خلال مفاهیم مختلف داشته و تلاش نموده با یافتن راهکارها و ضوابط اجرایی جدید در جهت بهبود کارکردهای زیست محیطی، به افزایش تاثیرپذیری هرچه بیشتر شهروندان بپردازد. باوجود توانمندی های هنرمندان و وجود فضاهای مناسب شهری فراوان جهت برگزاری جشنواره های هنر محیطی، به نظر می رسد به دلیل عدم برنامه ریزی مناسب و نامطلوب بودن زیرساخت های لازم، این هنر به عنوان یکی از مغفول ترین اضلاع فرهنگی هنری ایران به کندی پیش رفته، اما در سال های اخیر تلاش هایی چون برگزاری جشنواره های هنر محیطی به صورت جدی تر انجام شده است. در پژوهش حاضر، علاوه بر بررسی چیستی هنر محیطی معاصر ایران، نماد انسان در تعامل با طبیعت در جشنواره های هنر محیطی معاصر ایران مورد تحلیل قرار گرفته است. پرسش این است که به کارگیری نماد انسان در هنر محیطی چگونه در رساندن پیام های زیست محیطی تاثیرگذار بوده است در این رابطه نمادهای انسان در جشنواره های هنر محیطی معاصر ایران با روش نمونه گیری تصادفی، به عنوان جامعه آماری پژوهش ارایه شده و شیوه ی پژوهش توصیفی و تحلیلی بوده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که هنر محیطی به عنوان هنری منعطف و تطبیق پذیر با محیط زیست است. در صورتی که نمادهای انسانی به طور صحیح و با برقراری روابط منطقی و سازمان بندی شده با ایده های هنری و جنبه ی محیط شناختی ترکیب شوند، می توانند در آموزش، تشویق و ترغیب مخاطبان، در امر زیست محیطی تاثیر بسزایی داشته باشند.

Keywords:

هنر محیطی , تعامل با طبیعت , نماد انسان , جشنواره های هنر محیطی معاصر ایران , پیام های زیست محیطی