یک پروتکل مسیریابی نوین در راستای بهینه سازی انرژی شبکه های حسگر بی سیم

بهره وری انرژی موضوع چالش برانگیز در شبکه های حسگر بی سیم است. با توجه به افزایش تقاضای برنامه ها و محدودیت های انرژی حافظه و محاسبات گره های WSN ، مطالعات بسیاری در سال های اخیر صورت گرفته است که نشان می دهد خوشه بندی یک توپولوژی و رویکرد کنترلی کارآمد برای سازماندهی یک شبکه بصورت اتصالات سلسله مراتبی است که منجر به تعادل بار ترافیکی گره های حسگر، بهبود مقیاس پذیری کلی و طول عمر WSNs است. در این مقاله با تکیه بر مزایای تکنیک های خوشه بندی : در گام اول، یک الگوریتم کارآمد انرژی مبتنی بر ساختار خوشه ای مطرح می کنیم که آن را گره فعال با ساختار خوشه می نامیم. در گام دوم، یک مکانیزم حسگر سبک وزن بنام الگوریتم حسگر گره فعال ارایه کرده ایم .در گام سوم، یک الگوریتم مسیریابی گره فعال برای پیچیدگی آدرس دهی درونی و بیرونی ناشی از مسیریابی خوشه ها در توزیع تراکم بالا مبتنی بر مقادیر دامنه گره ارایه می کنیم. مطالعات تجربی نشان می دهد که طرح پیشنهادی در مقایسه با تکنیک های مسیریابی موجود از نظر بهره وری انرژی، تاخیر انتها به انتها، افزونگی داده، مدیریت ازدحام و توانایی راه اندازی و پیکربندی ایده ال تر است.

Keywords:

شبکه حسگر بی سیم , پروتکل مسیریابی متمرکز , مصرف انرژی , الگوریتم مسیریابی , مسیریابی بهینه , کاهش مصرف انرژی