نحوه رسیدن به معماری پایدار در اقلیم گرم و خشک

هدف اصلی این مقاله معرفی معماری منطبق با اقلیم مناطق گرم و خشک ایران و نیز استفاده از معماری بومی در راه رسیدن به معماری پایدار می باشد از دیرباز در معماری و شهرسازی سنتی شهرهای ایران، عامل اقلیم به عنوان یک پارامتر ویژه در طراحی، مورد توجه بوده است . این مقاله درپی آن است تا بتواند چگونگی طراحی فضای معماری را دریک بستر فرهنگی براساس رویکرد بوم گرایی مورد بررسی قرار دهد . به همین منظور نشان میدهیم که باید همگام با بهره مندی ازمواهب توسعه و پیشرفت صنعتی و تکنولوژی هماهنگ با طبیعت و درجهت حفظ محیط زیست خود عمل نماییم چرا که معماری بومی به سبب سازگاری با محییط زیست برای تامین پایداری فرهنگی و اقتصادی در درازمدت است . در این مقاله سعی گردیده با روش کتابخانه ای به تاثیر گذاری اقلیم بر معماری بومی و پایدار مناطق گرم و خشک در شهر یزد پرداخته گردد. شهر یزد واقع در اقلیم گرم و خشک کشور، از نمونه شهرهای پایدار دنیاست که بافت تاریخی آن، علی رغم آسیب های کالبدی ناشی از تفکر مدرنیسم، به دلیل غنای شهرسازی و معماری متناسب با اقلیم، کارآمدی و سرزندگی خود را حفظ نموده است با این وجود در روند طراحی و برنامه ریزی توسعه های جدید شهر، رعایت اصول پایداری از جمله طراحی متناسب با اقلیم، به فراموشی سپرده شده است . دستاورد پژوهش معرفی معیارهای طراحی اقلیم محور، ارزیابی شهر یزد متناسب با معیارهای مذکور و ارایه راهکارهای طراحی، می باشد.

Keywords:

اقلیم , معماری بومی , معماری پایدار , اقلیم گرم و خشک , منطقه آسایش