کاربرد مدل معماری ESB و Micro Service در یکپارچه سازی سیستم های توزیع شده سازمانی در سازمان بنادر و دریانوردی

در این مقاله به برسی موضوعی مهمی می پردازیم که یکی از چالش برانگیز ترین مشکلات هر سازمان یا بنگاه اقتصادی قلمداد می شود وآن موضوع یکپارچه سازی یا INTEGRATION می باشد. سیستم های سازمانی به دلیل طراحی های متفاوت و استانداردهای مختلف در پیاده سازی و خروجی و نصب و پیاده سازی متفاوت هستند که این باعث بروز مشکلات مختلفی مانند حجم زیاد اطلاعات ناکارآمد، شرایط امنیتی غیر یکسان، عدم مانیتورینگ یکپارچه و مشکلات عدیده دیگر گردیده. در حال حاضر سناریو های مختلفی برای یکپارچه سازی نرم افزارها از طریق نرم افزارهای یکپارچه سازی بوجود آمده. یکی از جهت گیری های اصلی فناوری اطلاعات، یکپارچه سازی و اتصال سیستم ها و فناوری های اطلاعاتی جهت دست یابی به سیستم های یکپارچه کاربردی سازمانی است تا بدین وسیله، بستر مورد نیاز جهت تحقق جامعه اطلاعاتی فراهم گردد. این جهت گیری، یکپارچه سازی را به نیازی غیرقابل تردید بدل کرده است. برای پوشش این نیاز، راهبردهای مختلفی مطرح است که یکی از مهمترین آنها، بکارگیری فناوری ها و راه حل های یکپارچه سازی برنامه های کاربردی سازمانی می باشد که ما را قادر می سازد که ارتباط های جدا شده بین کسب و کار و برنامه های کاربردی را ایجاد نماییم و باعث ایجاد گرایش های جدیدی با طیف گسترده ای از اشکال و نرم افزارهای جدید اکران و به منصه ظهور برسد. (مانند محاسبات ابری و موبایل و جریان های چند رسانه ای) این تحولات در نهایت به تغییرات مفهومی و چالش هایی مانند حجم بیشتر داده ها ( مانند پیام ها) منجر شد و تعداد زیادی از پیام ها با الگوهای ارتباطی و فرمت های متنوع بوجود آمدند. با این حال تحقیقات از سال 2004 با تمرکز بر راه حل های جدا از EAI ودر نتیجه تجزیه و تحلیل گسترده و راه حل ها و الگوهای جدید به دست آمد. در این برسی ما به طور خلاصه روند جدید ی که بر روی یکپارچه سازی با MICROSERVICE وESB به عنوان دو فن آوری اصلی که در این الگوها مورد استفاده قرار می گیرد مورد بررسی قرار می دهیم.