استعاره و تاثیر آن در اثر معماری و طرح مایه

فرایند طراحی، مجموعهای از فعالیت های پیچیدهای است که در ذهن طراح رخ میدهد. کثرت عوامل تاثیرگذار بر طراحی، انتظام و وحدت بخشی به این فعالیت ها را دشوار میسازد. در این صورت طراح ناگزیر است به مدد نیروی خلاقیت، اندیشه خود را در جهت ایجاد طرح مایه هدایت کند. استعاره تلاش میکند با قرار دادن مسیله در جنبهای دیگر، عرصهای جدید فراروی نهد، عرصه ای که بتوان در آن اندیشه و احساس آدمی را به چالش کشید و فرصتی را برای طراح فراهم نماید تا اعتقادات و باورهای خود را به زبان معماری و در کالبدی متفاوت بیان نماید. استعاره امکان ایجاد هویت و شخصیت متفاوت و توجیه یافته هر طرح معماری را فراهم می نماید. طراح، فراتر از اندیشه استدلالی عالمان و اندیشه شهودی عارفان، خلاقانه در پی یافتن راه حلی برای مسیله طراحی است. در عین حال، ابزارهایی برای تقویت ذهنی و قدرت اندیشه طراح وجود دارد که استعاره یکی از مهم ترین آن هاست و با پرورش نیروی اندیشه و خلاقیت، در تولید طرح معماری و طرح مایه اثر می گذارد. روش تحقیق به صورت تحلیلی و توصیفی انجام پذیرفته و هدف تحقیق، آشنایی با جایگاه استعاره در ادبیات و فلسفه و کاربرد آن در معماری است تا طراح بتواند به مدد نیروی خلاقیت و از طریق جابه جایی اندیشه از عرصه ای به عرصه دیگر، به مسیله طراحی تقرب یابد و برای اثر معماری معنایی جدید خلق کند.

Keywords:

استعاره , طرح مایه , اندیشه و خلاقیت