پیاده روها نیز همانند بسیاری از جنبه های زندگی شهری، دارای ساختار اجتماعی و فیزیکی خاص خود هستند مسیر پیاده تجلی گاه حیات مدنی شهر و محل رخداد وقایع و فعالیتهای اجتماعی شهروندان درزندگی و حیات شهری است. امروزه پیادهروها استانداردهای لازم را ندارند و فضای پیش بینی شده برای عبور با حجم تردد آنان متناسب نیست، عدم احداث پیادهرو استاندارد و مناسب، چیدمان غیر اصولی صندوقهای پست، سطلهای زباله، حتی دپوی مصالح ساختمانی در مسیر پیادهروها، موانع متعددی را بوجود آورده و رفت و آمد عابران را مختل کرده است. از این رو طراحی درست و گسترش آن نه تنها باعث غنی تر شدن زندگی اجتماعی و فرهنگی میشود، بلکه باتوجه به پیچیدگیها و مسایل حمل و نقل شهری گامی درجهت حل معضلات ترافیکی و ترددی برمیدارد و شهرها را به سوی حمل و نقل انسان محور سوق میدهد. باوجود این که پیادهروی عمدهترین طرز جابجایی افراد در داخل شهرهاست، نیازهای اساسی پیاده ها درهمه جا نادیده میگیرند و برای طراحی صحیح و نگهداری درست مسیرهای پیاده توجه نمیکنند. پژوهش حاضر با بررسی و مقایسه و بازدید میدانی از اشکالات طراحی واجرایی پیادهروها در
معابر شهری کلان شهر تهران و ارایه راهکارها انجام شد و با متخصصین و کارشناسان که جامعه آماری پژوهش را تشکیل میدادند مصاحباتی بعمل آمد و پس از بررسی و تحلیل صورت گرفته از تکنیک AHP در محیط نرم افزار Expert choise استفاده شد .یافته های پژوهش برای اشکلات شناسایی شده پیادهروهای
کلان شهر تهران در قالب چهار گروه موانع، مسایل فنی و اجرایی پیادهرو، سدمعبر و تاسیسات، بود.