هدف از این مقاله شناسایی تاثیرات روانشناختی
ازدحام در
مسکن است که بتواند کارایی
مسکن را ارتقا دهد. پژوهش حاضر به روش تحلیل محتوای پیشینه و تبیین منطقی موضوع بیان گردیده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که
ازدحام براساس دریافت بیش از حد محرک وارده از منابع اجتماعی در محیط تعریف شده است و از جمله مشکلات اجتماعی امروز است که پیامدهای جسمی و روحی فراوانی از جمله جنایت و بزهکاری، اختلالات روانی و ... در پی دارد ، همچنین
ازدحام اثرات منفی بر رشد و سلامت روانی کودکان دارد به طوری که بر وضعیت اجتماعی و اقتصادی آینده آن ها نیز تاثیرات منفی می گذارد. ازین رو در این تحقیق ابعاد روانشناختی و پیامدهای جسمی و روحی
ازدحام در
مسکن مورد بررسی قرارگرفته است، نتایج حاکی از آن است که
تراکم به عنوان عامل تاثیر گذار بر احساس
ازدحام در
مسکن اهمیت بسیاری دارد و شیوه طراحی و ترکیب واحدهای مسکونی می تواند ارزیابی های متفاوتی را از
تراکم و احساس
ازدحام موجب شود. امید است اگر تحت برنامه ریزی اصولی درآیند بتوان به ارتقا کیفیت
مسکن و به تبع آن سازمان فضایی منسجم در شهر کمک شایانی کرد.