مطالعه تاثیر سیستم های مقیدکننده طولی بر عملکرد لرزه ای پل های متداول کشور

پلهای تیر و دال بتنی با تکیه گاه های نیوپرن از متداولترین پلهای بزرگراهی کشور میباشند. در این پلها با توجه به لزوم ت امین حرکت آزاد عرشه، ناشی از تغییرات دما و عدم استفاده از کلید برشی در راستای طول پل، افتادن عرشه از روی پایه ها و یا ضربه زدن عرشه به کوله، در هنگام ارتعاش طولی عرشه، از موارد مهم خرابی پلها در زلزله های گذشته میباشد. یکی از روشهای موثر جلوگیری از افتادن عرشه و یا ضربه زدن به کوله، استفاده از مقیدکننده حرکت در راستای طول پل میباشد. هدف اصلی از این پژوهش، بررسی اثر استفاده از مقید کننده های طولی بر عملکرد لرزهای پل-های متداول تیر و دال بتنی میباشد. بدین منظور عملکرد لرزه ای پلهای مجهز به سیستمهای مقیدکننده طولی، شامل کابل فولادی، مقیدکننده قفل شونده و میراگر ویسکوز با استفاده از تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی، بررسی شده است. نتایج بدست آمده نشان میدهد استفاده از مقیدکننده های طولی، موجب کاهش قابل ملاحظه جابهجایی نسبی عرشه و همچنین کاهش شدت اصابت عرشه به کوله می شود. علاوه براین، عملکرد لرزهای پایه های پل نیز به طور قابل ملاحظه ای بهبود مییابد.

Keywords:

پل , زلزله , شریان های حیاتی , میراگر , مقید کننده , تحلیل غیرخطی