سنجش و مقایسه تطبیقی شاخصهای آمادگی قبل از زلزله بین خانوارهای مناطق 1 و 4 شهر کرمان

وجود آمادگی قبلی در یک جامعه برای برخورد با زلزله یکی از مهمترین عوامل در کاستن از صدمات زلزله و پیش نیاز هر طرح مدیریت سوانح است. لذا آمادگی جامعه در تمامی جنبه ها برای وقوع و شرایط بحرانی ضروری است. پژوهش حاضر نیز با هدف بررسی و مقایسه تطبیقی خانوارهای ساکن در مناطق 1 و 4 شهر کرمان به لحاظ برخورداری از معیارهای آمادگی صورت گرفتهاست. ماهیت پژوهش حاضر، توسعه ای – کاربردی میباشد. شیوه تحقیق این پژوهش ترکیبی از روشهای توصیفی، اسنادی و تحلیلی میباشد. به طوری که برای جمع آوری داده های مورد نیاز از دو شیوه کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل کلیه سرپرست های خانوار شهرکرمان میباشد. مطابق روش کوکران، حجم نمونه برابر با 350 خانوار از خانوارهای شهر کرمان به دست آمده است. پس از گردآوری، داده ها در نرم افزار SPSS و به کمک آزمونهای آماری آنوا و آزمون تعقیبی توکی مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج و یافته های حاصل از تحلیل پرسشنامه خانوار نشان میدهد که بین دو منطقه از نظر برخورداری از معیارهای آمادگی تفاوت وجود دارد به طوری که منطقه 1 با مقدار F برابر 16/712 در سطح معنی داری 0/000 ، از نظر آمادگی کل نسبت به منطقه چهار، شرایط مطلوب تری دارد. بدین ترتیب که خروجی آزمون تعقیبی توکی نیز بیانگر وجود تفاوت 31/327 برابری منطقه 1 در مقایسه با منطقه 4 شهر کرمان است.

Keywords:

تحلیل تطبیقی , آمادگی , زلزله , شهر کرمان