تحلیلی بر وضعیت انرژی در ایران و میزان مصرف حامل های انرژی )×مطالعه موردی: آذربایجان شرقی، فارس، خوزستان، اصفهان و تهران)

یکی از مهمترین مباحث در سیاست گذاری و برنامه ریزی کشورهای جهان، موضوعات مرتبط با انرژی و میزان مصرف آن در بخشهای مختلف میباشد. انرژی به عنوان یکی از مهمترین عوامل تولید و ماده اولیه مورد نیاز در مصرف نهایی، از نظر اقتصادی دارای اثرات قابل توجهی است و نفت و فرآورده های نفتی کماکان مهمترین تامین کننده انرژی در جهان هستند. از آنجایی که بخش انرژی زیر بنای اصلی توسعه به شمار میرود، مقدار مصرف حامل های انرژی نقش بسزایی در فعالیت بنگاه های تولیدی ایفا میکند. از اینرو تحقیق حاضر با استفاده از آمارنامه های وزارتنیرو و سازمانهای مرتبط و ترازنامه های سالهای مختلف و تحقیق های انجام گرفته در این زمینه به بررسی و تحلیل وضعیت مصرف انرژی در ایران و مصرف حاملهای انرژی در استانهای آذربایجانشرقی، فارس، خوزستان، اصفهان و تهران پرداخته است. نتایج حاصل از تحقیق نشان میدهد که مصرف نهایی انرژی در ایران از 833/8 به 1058/6 میلیون بشکه معادل نفت خام افزایش یافته است. این افزایش چشمگیر در مصرف نهایی انرژی، ضرورت تداوم و شتاب در اقدامات بهینه سازی در عرضه و تقاضای انرژی را بیش از پیش ضروری می سازد. چرا که سالانه صادرات انرژی کشور تنها 6/9 درصد کاهش داشته در حالیکه واردات سالانه 9/4 درصد افزایش یافته است. ادامه این روند باعث میشود که وابستگی انرژی کشور به واردات افزایش یابد. کارایی مصرف انرژی نیز در ایران در بازه 70 الی 80 درصد قرار دارد و وضعیت نامناسبی نسبت به کشورهای دیگر دارد. مصرف حاملهای انرژی بنزین، گاز و برق در استانهای مورد نظر نشان دهنده این امر است که مصرف در استانهای آذربایجانشرقی، فارس و اصفهان با ریتم هماهنگی مصرف میشود ولی در استانهای خوزستان و تهران بنا به شرایط خاص مصرف حامل های انرژی با نوسانات زیادی همراه است و همواره در حال کاهش و افزایش میباشد

Keywords:

مصرف انرژی , حامل های انرژی , کارآیی انرژی , ایران