بررسی آزمایشگاهی اثرات مواد پوزولانی (حاوی دوده سیلیس و زیولیت) در مرمت سازه های بتنی

امروزه بتن به عنوان ماده ای پرکاربرد در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. بسته به نوع کاربرد بتن، می توان خواص متفاوتی را از آن انتظار داشت. استفاده های فراوان در صنایعی از قبیل پل سازی، سدسازی، محوطه سازی، سازه های ساختمانی، ایجاد بندرها، اسکله ها و سازه های خاص موجب گردیده است، این ماده ارزشمند، به عنوان مرکز توجه بسیاری از محققین و دانشمندان قرار گیرد. بسته به نوع کاربرد و محل استفاده از بتن، این ماده دارای محدودیت ها و مشکلات نیز می باشد. حملات سولفاتی در بتن ها، یکی از عواملی است که ممکن است در طولانی مدت باعث کاهش عمر مفید سازه گردیده، به طوری که ترمیم آن نیز به سادگی امکان پذیر نمی باشد. بر همین اساس محققین همواره تلاش نموده اند، راهکارهایی موثر در همین راستا ارایه نمایند. با توجه به فراوانی پوزولان های دوده سیلیس و زیولیت در ایران و از طرفی خواص مناسب این مواد از دیدگاه مواد جایگزین با سیمان (پوزولان)، در این پژوهش مشخصات مکانیکی بتن حاوی پوزولان های دوده سیلیس و زیولیت مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور این مواد در نسبت آب به سیمان ثابت و درصدهای مختلف، جایگزین سیمان مصرفی شده است و آزمایش های مقاومت فشاری و مقاومت کششی و میزان جذب و نفوذ آب بر روی آزمونه های بتنی صورت گرفته است. نتایج نشان داد که با افزایش پوزولان های دوده سیلیسی و زیولیت به مخلوط، مقاومت کششی افزایش می یابد. همچنین، با افزایش پوزولان های دوده سیلیسی و زیولیت به مخلوط، جذب آب نهایی کاهش می یابد. همچنین یافته ها نشان داد که، با افزایش پوزولان های دوده سیلیسی و زیولیت به مخلوط، جذب آب مویینه کاهش می یابد. با افزایش پوزولان های دوده سیلیسی و زیولیت به مخلوط، عمق نفوذ آب کاهش می یابد.

Keywords:

بتن پوزولانی , دوده سیلیس , زیولیت , مقاومت فشاری , جذب آب , عمق نفوذآب