بررسی فقهی - حقوقی جرم افساد فیالارض و بغی در قانون مجازات اسلامی 1392 و تطبیق آن با قوانین سابق

هدف از این مقاله ، بررسی تطبیقی جرم محاربه و افساد فی الارض و بغی و ارزیابی تحولات آن جرایم در قانون جدیدمجازات اسلامی و تطبیق آن با قوانین سابق می باشد .باید گفت در قوانین جزایی کنونی ما، جرایم محاربه، بغی و مفسد فیالارض در دسته جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی تعریف میشوند . محاربه و بغی و مفسد فی الارض ازجمله مباحث مهمفقهی وحقوق کیفری ا یران می باشد. محاربه و بغی در قانون جدید هر کدام دارای جایگاه متفاوت بوده و به خوبی از همتمیز داده شده اند ولی درقانونگذاری سال 1370 این امر مورد غفلت قرار گرفته و باعث شده که باهم یکی فرض شوند.درحالی که اقدام محارب جرم علیه ملت و اقدام باغی جرم علیه دولت و یا همان حاکم شهرا ست و این موضوع باعث صدوراحکام نامتناسب در مورد جرم ارتکابی می شد. در قانون جدید مصوبه 1392 مفسد فی الارض پس از قرن ها متروک ماندن باردیگر در زمینه اجرا یافت و به عنوان جرم مستقلی وارد شد. در قانون جدید بغی و افساد فی الارض در فصل نهم که شاملمواد 286، 287 و 288 می باشد، پرداخته شده است. همچنین در فصل هشتم قانون فوق به جایگاه محاربه که شامل مواد 279 الی 285 میباشد، پرداخته شده است.به طور کلی بایدگفت در قانون جدید مجازات اسلامی جرم مفسد فی الارض محاربه تفکیک شده است و بغی به عنوان جرم حدی پذیرفته شده است.

Keywords:

بغی , محاربه , مفسد فی الارض , قانون جدید مجازات اسلامی