گونه شناسی تبرج و تبیین رابطه آن با حضور اجتماعی زنان با تکیه بر بیانات حضرت امام خمینی (ره) و حضرت آیت الله خامنه ای (مدظله العالی)

موضوع حضور اجتماعی زنان، همواره در معرض تفاسیر و آراء گوناگون قرار گرفته است. با وجود دیدگاه های متحجرانه از یک سو ودیدگاه های فمینیستی از سوی دیگر، امام خمینی (ره) و آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی) به عنوان رهبران انقلاب اسلامی،حضور اجتماعی زنان را تایید و آن را یک تکلیف می دانند. از آنجا که آموز ههای اسلامی بدلیل اتصال به وحی، تنها منبع صالح برایترسیم حقوق و وظایف انسان هستند، امامین انقلاب اسلامی، با شناخت عمیق از این آموزه ها، و به دور از افراط و تفریط و با آگاهیکامل از مقتضیات زمان، با تاکید براین حضور نقش آفرین، الزاماتی نیز برای آن قایل هستند. این الزامات را می توان به دو دسته کلی زیر،تقسیم بندی کرد: 1 - اولویت و تقدم نقش زن در خانواده (که در مواردی مثل نیاز ضروری نظام اسلامی به تخصص خاص یک خانم،این اولویت هم تحت تاثیر قرار می گیرد) 2 - مراعات حریم جنسیتی ( از جمله عفت و عدم تبرج) . این مقاله با شیوه توصیفی- تحلیلی،در صدد پاسخ به این سوال است: تاثیر ممنوعیت تبرج زنان بر حضور اجتماعی آنان چیست به دلیل اینکه در گفتمان انقلاب اسلامی،رعایت عفت زنان، در هر حرکتی برای دفاع از حقوق آنان، اصلی بنیادین است، این مقاله، تایید حضور اجتماعی زنان در اسلام را اثباتمی کند و در صدد بررسی دسته دوم الزامات، با تکیه بر مساله تبرج می باشد. در ادامه، با استناد به آموزه های اسلامی، ممنوعیت تبرج و انواع آن را تبیین و اندیشه های امامین انقلاب اسلامی را در باب حضور اجتماعی زنان توام با عفت و عدم تبرج تشریح می کند.

Keywords:

حضور اجتماعی زن , عفت , تبرج , قرآن کریم , امامین انقلاب اسلامی