تاثیرات ناهمگنی سیمای سرزمین بر الگوی انتشار ذرات معلق

ذرات معلق یکی از آلاینده های مهم در سالهای اخیر بوده و تاثیرات زیانباری بر سلامتی انسان دارد . با توجه به آثار منفی ناشی از استفاده نامناسب از سرزمین و تغییر کاربری اراضی باعث بروز مشکلات و مسایلی از قبیل گرمایش، فرسایش، آلودگی هوا و کاهش تنوع زیستی میشود. بنابراین بررسی تغییرات ایجاد شده در محیط زیست و پیدا کردن راهحل های مناسب برای کاهش اثرات آن امری اجتناب ناپذیر است. یکی از رویکردهای جدیدی که امروزه به آن توجه شده است، بحث سیمای سرزمین و معیارهای آن برای کمک به فرآیند ارزیابی کیفیت محیط شهری و طبیعی است. در این تحقیق پس از ذکر مبانی نظری و جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و با استفاده از مدارک و سوابق موجود به بررسی تاثیرات ناهمگنی سیمای سرزمین بر انتشار ذرات معلق پرداخته شده است. به طور خلاصه ساختار سیمای سرزمین شامل شامل جنبه هایی از اشکال سطح زمین از قبیل وجود کوه، قله، یال، دره، دشت، پوشش گیاهی، جنبه های آبی و عوارض انسان ساخت هست که تحت عنوان ناهمگنی قابل مطالعه است. نتایج نشان داد عوامل مهمی مانند تفاوت در پوشش گیاهی، نوع درختان، درختچه، همیشه سبز بودن، سطح برگ وجود رطوبت برحذف و انتشار ذرات معلق موثر است. لذا با جلوگیری از تخریب سیمای سرزمین کاشت اراضی بدون پوشش گیاهی (خاک لخت) علاوه بر افزایش تنوع سیمای سرزمین می توان انتشار ذرات معلق را کاهش داد.

Keywords:

سیمای سرزمین , ذرات معلق , آلودگی هوا