استفاده از زیست مهندسی در مدیریت منابع طبیعی

شیب های طبیعی (مانند جنگل های کوهستانی) معمولا در دوره طولانی مدتی شکل می گیرند و هر تغییری (مانند ساخت جاده)می تواند آنها را از بین ببرد. شیب های ناپایدار معمولا باعث مشکلات متعددی برای مدیریت جنگل و ممکن است شبکه جادهجنگلی را نابود کرده و سبب اختلال در دسترسی به جنگل شوند. یک راه حل، تکنیک های زیست مهندسی خاک است که بهعنوان استفاه از گیاهان (علف، درختچه یا درخت) تعریف می شود. که بعضی از عملکردهای مهندسی مانند تقویت خاک وجلوگیری از ناپایداری را موجب می شوند. پوشش گیاهی، فرسایشی را که توسط آب ایجاد شده با باران ربایی، افزایش نفوذ آبو جذب رواناب کاهش داده و باعث پایداری خاک توسط ریشه ها می شود. پوشش گیاهی پایداری شیب را از طریق سیستمریشه و با مکانیسم های مختلف تحت تاثیر قرار می دهد. در بررسی های پایداری شیب، می توان به نقش ریشه بر روی شیب بادر نظر گرفتن نقش ریشه به عنوان نیروی عکس العمل در مقابل وزن خاک دست یافت. با این تفاسیر استفاده از پوششگیاهی در مسلح سازی خاک و در مدیریت منابع طبیعی جایگاه ارزنده ای دارد.

Keywords:

زیست مهندسی , پایداری شیب , مسلح سازی خاک , سیستم ریشه