ارزیابی ایده ها و طرح های نوآورانه در رویکرد نوآوری باز

در رویکرد نوآوری باز اصل بر بهره برداری از ایده ها چه در داخل سازمان و چه در خارج از آن است و نوآوری محدود به واحد تحقیق و توسعه درون سازمان نیست. وجود این اصل باعث ایجاد تعداد بالای ایده و طرح نوآورانه نسبت به رویکرد سنتی میشود. این رویکرد شامل سه مرحله خلق، غربال سازی و پیاده سازی ایده است. در مرحله غربال سازی سازمانها به ارزیابی و انتخاب ایده ها و طرحهای نوآورانه می پردازند. تعداد بالای ایده و طرح خلقشده، باعث افزایش زمان ارزیابی و به تبع آن افزایش هزینه سازمان میشودهو اگر در مرحله ارزیابی خطایی رخ دهد و ایده ی نامطلوبی به اشتباه انتخاب گردد، میتواند هزینه زیادی را به کسب وکار تحمیل کند . لذا انتخاب مکانیسم ارزیابی کارآمد میتواند ضمن کاهش زمان و هزینه ارزیابی با انتخاب ایده و طرح مناسب ریسک انتخاب اشتباه و نامطلوب توسط سازمان را کاهش دهد. این مکانیسمها به رتبهبندی، دستهبندی و خوشهبندی ایده های و طرحها نوآورانه میپردازند. سازمانها معمولا0از مکانیسمها و روشهای استاندارد و ساختاریافته برای ارزیابی ایده ها و طرحها در نوآوری بهره نمی گیرند و به دلیل عدم اتخاذ تصمیم کارا در گام ارزیابی فرصت بهره برداری از ایده ها و طرحهای مناسب را از دست میدهند درحالیکه آنها میتوانند با بهره گیری از مکانیسم های کارا و موثر به بهینه سازی هزینه، افزایش کیفیت خروجی دست یابند و احتمال چشم پوشی از یک ایده و همچنین عدم موفقیت محصول جدید را در بازار کاهش دهند. از این رو پژوهش حاضر ضمن مرور جامع به فرآیند نوآوری باز به بررسی اهمیت ارزیابی ایده در این فرآیند و مکانیسمهای ارزیابی ارایه شده در ادبیات علمی میپردازد.

Keywords:

نوآوری باز , غربال سازی , ارزیابی , ایده و طرح نوآورانه , مکانیسم های ارزیابی