مطالعه ی بین نسبت نقدینگی در گردش و سودآوری (مطالعه موردی، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران)

سودآوری یکی از مهمترین این عوامل سرمایه گذاری و مدیریت سرمایه در گردش به دلیل تاثیری که بر سودآوری، ریسک و متعاقب آن ارزش شرکت میگذارد، بسیار حایز اهمیت است. در این تحقیق هدف شناخت تاثیر نسبت نقدینگی در گردش بر سودآوری شرکت است. جامعهی آماری پژوهش را شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تشکیل داده و دوره زمانی تحقیق نیز برای بازه زمانی سالهای 1386 تا 1391 تعیین گردیده است. به منظور انتخاب شرکتها در آزمون فرضیه های تحقیق از قاعده حذف سیستماتیک استفاده گردیده و نیز داده های آماری تحقیق از طریق آزمون آماری تحلیل رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.در این تحقیق از متغیر بازده حقوق صاحبان سهام به عنوان معیار سودآوری شرکتها و متغیر نسبت نقدینگی جهت اندازه گیری مدیریت سرمایه در گردش استفاده گردیده نتایج نشان داد، بین نسبت نقدینگی و بازده حقوق صاحبان سهام، یک رابطه مثبت و معنادار به عبارتی مدیران شرکتها میتوانند با افزایش شاخص فراگیر نقدینگی و کاهش دورهی وصول مطالبات، در حد معقول سودآوری شرکت خود را افزایش دهند.