تاثیر سبک های دلبستگی بر رضایت مندی زناشویی معلمان مرد چند شغله با میانجی گری بهزیستی روانشناختی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سبک های دلبستگی بر رضایت مندی زناشویی معلمان مرد چند شغله با میانجیگری بهزیستی روانشناختی بود. روش تحقیق در این پژوهش از نوع همبستگی و غیرآزمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان مرد نواحی هفتگانه شهر مشهد می باشد. نمونه پژوهش شامل 385 نفر از معلمان مرد نواحی هفتگانه شهر مشهد بود. به منظور گردآوری اطلاعات پرسشنامه های رضایتمندی زناشویی، مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف و سبک های دلبستگی بر روی گروه نمونه اجرا شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Amos استفاده شد. داده های کمی به روش آماری تحلیل مسیر، تحلیل شدند. نتایج نشان دادند، بین سبک دلبستگی اضطرابی با رضایتمندی زناشویی رابطه مثبت و معنی داری در سطح %1 وجود داشت. ولی بین سبک دلبستگی اضطرابی با بهزیستی روانشناختی رابطه معنی داری مشاهده نشد. همچنین بین سبک دلبستگی اجتنابی با رضایت مندی زناشویی و بهزیستی روانشناختی رابطه معنی داری مشاهده نشد. بین مقیاس بهزیستی روانشناختی با رضایتمندی زناشویی نیز رابطه معنی داری مشاهده نشد. لذا فقط سبک دلبستگی اضطرابی با رضایت مندی زناشویی رابطه مستقیمی داشته است و بین سایر متغیرها هیچ گونه ارتباطی وجود نداشت. با توجه به توضیحات فوق نقش میانجیگر مقیاس بهزیستی روانشناختی مورد تایید قرار نگرفت.

Keywords:

سبک های دلبستگی , رضایتمندی زناشویی , بهزیستی روانشناختی , معلم , نقش میانجی