روشها و فرآیندهای معمول تصفیه آب همواره نمی توانند کیفیت آب را از نقطه نظر تقلیل مواد آلی اعم از محلول و نامحلول تا حدود مجاز تضمین نمایند. حذف مواد آلی طبیعی از نقطه نظر اینکه اغلب پیش ساز ترکیبات خطرناک ارگانوهالوژنه هستند برای حفظ کیفیت آب آشامیدنی حائز اهمیت است. این مطلب لزوم ارزیابی جدیدی را از مراحل کنترل در روند تصفیه متعارف و در شرایطی که تغییر طراحی تصفیه خانه امکان پذیر نباشد مطرح می سازد. هدف اصلی از این تحقیق مشخص نمودن اثر تغییرات PH در حذف هر چه بهتر مواد آلی بویژه انواع طبیعی طی مرحله متعارف انعقاد با املاح فریک می باشد. به این ترتیب انعقاد تقویت یافته با تنظیم PH امکان پذیر می گردد. در این تحقیق نمونه های آب خام مورد آزمایش از رودخانه کرج و ورودی به تصفیه خانه شماره 3 تهران پارس تهیه گردید. در هر دو نمونه با کاهش 1/5-1 واحد PH میزان حذف به حدود 95-85 درصد رسید بدون اینکه اثر نامطلوبی بر روی حذف کدورت داشته باشد. در مرحله بعد با کمک یک نمونه خاک بستر رودخانه جاجرود بطور جداگانه نمونه های جدیدی با غلظت های بیشتر از مواد آلی تهیه و مورد بررسی قرارگرفت که در اکثر آنها با کاهش 0/5 تا 2 واحد PH راندمان حذف مواد آلی به مقدار زیادی افزایش یافته و اثر نامطلوب مهمی بر کدورت آب حاصل نشده است.