بررسی تجمع فلزات سنگین در ذرات معلق بالا دست و پائین دست زاینده رود

یکی از آلودگیهای مهم منابع آب، آلودگی ناشی از حضور فلزات سنگین می باشد. برخی از این فلزات در اثر تخلیه پساب فاضلاب صنایع مختلف و برخی دیگر بدلیل حضور در لایه های خاک بطور طبیعی وارد این منابع می شوند. بخشی از این فلزات توسط مواد معلق جذب شده و بخشی توسط رسوبات کف رودخانه بدام می افتند، قسمت دیگری نیز ممکن است توسط گیاهان آبزی جذب شده و یا در آب بصورت محلول باقی بمانند. در هر صورت فلزات سنگین وارد شده در سیستم رودخانه ممکن است بنحوی وارد چرخه خاک، گیاه، حیوان و انسان شده در دراز مدت بدلیل تجمع در هر یک از محیطهای مذکور آثار سوء ایجاد کنند. این تحقیق به منظور تعیین غلظت فلزات جذب شده در مواد معلق رودخانه زاینده رود و نیز بررسی امکان حذف آنها توسط انعقاد و ته نشینی مواد معلق انجام شد، بدین منظور نمونه های آب با حجم معین از دو نقطه، بالا دست و پائین دست رودخانه برداشته شد، با انجام آزمایش جار، PH و دوز مناسب آلوم برای عمل انعقاد بر روی نمونه ها تعیین گشت. سپس با انتخاب شرایط مناسب ذرات معلق آب جدا، ته نشین، خشک و هضم گردیده و نهایتاً غلظت فلزات روی، کادمیوم، مس، نیکل، کروم، آهن و منگنز در آنها بوسیله دستگاه جذب اتمی تعیین شد. نتایج نشان دادند که مقادیری از فلزات مورد نظر در ذرات معلق نقاط مذکور وجود دارند این مقادیر به ترتیب عبارتند از: (در بالا دست 7/12 ، 1/72 ، 0/911 ، 9/75 ، 0/764 ، 362/4 ، 21/2 ، و در پائین دست 20/67 ، 1/79 ، 8/81 ، 10/78 ، 2/06 ، 636/6 ، 47/54 ، میلیگرم بر متر مکعب)، همچنین مقدار فلزات سنگین در ذرات قابل ته نشینی پائین دست رودخانه بیشتر از بالا دست رودخانه می باشد که این مسئله را می توان به تخلیه پساب صنایع حاشیه زاینده رود مرتبط دانست.