نمک زدایی آبهای شور با استفاده از جلبک های کلرلا و نانو کلروپسیس و تاثیر آب بر کاهش کلر و سدیم آب شور
Publish Year: 1397
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 6,114
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
ARCHITECTUREUR02_190
Index date: 27 October 2018
نمک زدایی آبهای شور با استفاده از جلبک های کلرلا و نانو کلروپسیس و تاثیر آب بر کاهش کلر و سدیم آب شور abstract
امروزه تامین آب شیرین کافی یکی از نیازهای اساسی حیات انسان و صنایع مختلف است . با توجه به رشد جمعیت جهان و محدودیت ذخایر آب شیرین جهان، نمک زدایی ارزانتر و سریع تر از آب دریاها، به منظور تامین آب مصرفی، اهمیت روز افزونی پیدا کرده است. نمک زدایی یا کاهش شوری آب با استفاده از روش های بیولوژیکی، شامل استفاده از گونه های مختلف گیاهان، میکرو ارگانیسم ها ، جلبک ها و یا تلفیقی از آنها میباشد که می تواند در کاهش شوری آب موثر باشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی نمک زدایی آبهای شور با استفاده از جلبک های دریایی انجام شد. آزمایشهابه صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا0 تصادفی انجام شد. تیمارها شامل، دو جلبک (کلرلا و نانو کلروپسیس) در شوری مختلف در سه تکرار بود. آزمایش در شراط کنترل شده آزمایشگاهی از نظر رطوبت و درجه حرارت، به مدت 90 روز طول کشید. در دوره انکوباسیون، هدایت الکتریکی هر روز اندازه گیری شد. نتایج نشان داد میزان جذب نمک در جلبک های مختلف، تفاوت معنی دار دارد بالاتربن مقدار جذب نمک در جلبک کلرلا و نانو کلروپسیس در غلظت 50 میلی زیمنس بر سانتی متر 8/87 و 7/97 میلی زیمنس بر سانتی متر بود .در مجموع شاهد کاهش چشمگیر میزان کلر و سدیم در دو جلبک کلرلا و نانو کلروپسیس بودیم. با توجه به ثابت بودن دما و نور در شرایط آزمایشگاه شاهد حذف نمک از آب شور با توجه به گونه جلبک هستیم. بر اساس نتایج تحقیق به نظر می رسد که کاهش جذب نمک در جلبک ها با استفاده از نمک در سوخت و ساز جلبک و رشد و تکثیر آنها است در هر دو گونه شاهد کاهش معنادار میزان جذب نمک بودیم.
نمک زدایی آبهای شور با استفاده از جلبک های کلرلا و نانو کلروپسیس و تاثیر آب بر کاهش کلر و سدیم آب شور Keywords:
نمک زدایی آبهای شور با استفاده از جلبک های کلرلا و نانو کلروپسیس و تاثیر آب بر کاهش کلر و سدیم آب شور authors
اسما مویدی
گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
بهمن یارقلی
استادیار موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی کرج – ایران