رابطه سیستم های فعال سازی و بازداری رفتاری در گرایش به اعتیاد نوجوانان

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط سیستم های فعال سازی و بازداری رفتار در گرایش به اعتیاد نوجوانان شهرستان بابلسربود. روش: پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. متغیر سیستم های فعال سازی و بازداری رفتاری به عنوان متغیر پیش بینو متغیر و گرایش به اعتیادبه عنوان متغیر ملاک در معادله رگرسیون بکار می روند. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه نوجوانانمتوسطه شهرستان بابلسر در سال تحصیلی 97-1396 می باشند. نمونه پژوهش حاضر شامل 110 نفر نوجوانان متوسطه شهرستان بابلسر بودند که از میان نوجوانان متوسطه شهرستان بابلسر به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده-ها از مقیاس سیستم های بازداری/ فعال سازی رفتاری و مقیاس آمادگی به اعتیاد اهواز (زرگر و همکاران) استفاده شده است.نتایج: با توجه به نتایج تحلیل واریانس و شاخص های آماری رگرسیون میزان F به دست آمده از رابطه بین گرایش به اعتیاداز روی مولفه ها سیستم بازاداری رفتاری- سیستم فعال ساز رفتار معنادار است (F=6/27, p≤0/000) که نشان میدهد مولفهها سیستم بازاداری رفتاری- سیستم فعال ساز رفتار می توانند بخشی از تغییرات مربوط به گرایش به اعتیاد را تبیین نمایند.مشخص شد که از بین مولفه های سیستم فعالساز رفتار مولفه سایق و (Beta=0/180, P≤0/013) و عاطفی (Beta=0/166, P≤0/021) توانایی پیش بینی معنادار گرایش به اعتیاد را دارند. همچنین در صورت تعمیم نمونه مورد مطالعه به جامعهاصلی نیز این مولفه قادر به تبیین 0/51 از واریانس گرایش به اعتیاد می باشد R(2)=0/43 تعدیل شده). بحث و نتیجه گیری: رویکرد اعتیاد به عنوان یک بیماری مغزی از موفق ترین و مقبول ترین رویکردهای نظری در زمینه پژوهشی اعتیاد می باشد. اینرویکرد زمینه ساز پژوهش های متعدد در چارچوب های نظری مختلفی شده است. در چارچوب آسیب شناسی روانی نیز، گریبا طرح نظریه سیستم های مغزی- رفتاری، اختلالات را بازتاب بیش یا کم واکنشی در یکی از این سیستم ها و یا مشکلاتکنشی در یک یا هر دو سیستم می داند.

Keywords:

سیستم های فعال سازی و بازداری رفتاری , گرایش افراد به اعتیاد , نوجوانان