رویکردی نوین مبتنی بر بانکداری اجتماعی برای توسعه مفهوم قرض الحسنه

برای بانکداری اجتماعی دو تعریف مختلف ارایه شده است؛ در تعریف اول ارایه سرویس بانکی از طریق روش های اجتماعی و در زیرساخت شبکه های اجتماعی که یک نوع فرآیند شخصی سازی بانکداری است و به افراد اجازه میدهد افراد و کسب کاری که میخواهند روی آن سرمایه گذاری کنند را ببینند و خود برای سرمایه گذاری تصمیم بگیرند. دیگری راهبردی است برای ارایه خدمات بانکی که در عین سودآوری برای بانک ها هدف های مثبت اجتماعی را دنبال میکند. هدف این نوع بانکداری، افزایش خدمات بانکی در بین اقشاری است که به دلیل درآمد کم از خدمات بانکی و وام ها به ندرت می توانند استفاده کنند، در حالی که برای برطرف کردن مشکلات مالی خود و خارج شدن از چرخه معیوب مالی نیازمند وام و همراهی اجتماعی هستند. این نوع وام دهی علاوه بر این بر اهداف مختلف اجتماعی مانند حفظ منابع طبیعی، حوزه انرژی، آثار باستانی، آموزش و ... سرمایه گذاری میکند. در واقع این نوع سرمایه گذاری مناسب افرادی است که علاوه بر بازگشت سرمایه و سودآوری آن اولویت بالاتر دیگری نیز دارند. وجود فرهنگ قرض الحسنه در کشور ما می تواند بستر مناسبی برای بانکداری اجتماعی باشد. همچنین زیر ساخت های نرم افزاری وابسته به تکنولوژی شبکه های اجتماعی و وب 2 که در تعریف اول ارایه می شود میتواند بستر مناسبی برای شفافیت همچنین سهولت کاربری برای کاربران فراهم نماید. هدف این تحقیق ارایه روش ها و زیرساخت های مورد نیاز برای استفاده از تکنولوژی های شبکه های اجتماعی همچنین بانکداری اجتماعی به شیوه ای که امروزه متداول است به منظور ایجاد بستری مناسب برای فعالیت ها اجتماعی و وامده ی اجتماعی است و معرفی زیرساخت وامده ی اجتماعی و وامدهی نفر به نفر Lending P2P به معنای قرض دادن یک فرد به فرد یا افراد دیگر به این شکل که بانک صرفا به صورت واسط برای معرفی این افراد به هم و فراهم نمودن زیر ساخت مناسب برای پردازش تراکنش های مالی که ما بین آنها انجام میشود و مدیریت ریسک عمل میکند، علاوه بر P2P ،بانک می تواند واسط سرمایه گذاری کاربران روی پروژه های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به شکل P2B باشد.

Keywords:

بانکداری اجتماعی , وام دهی نفر به نفر , وب 0.2 , قرض الحسنه