رابطه فناوری مالی و بانک ها چگونگی و الزامات

تحلیل گران معتقدند که انقلابی دیجیتالی در صنعت خدمات مالی و بانکی در حال وقوع است. اگرچه انقلاب دیجیتالی در همه صنایع وجود دارد ولی تغییرات آن در صنعت بانکداری بسیار شدید و گسترده است. تغییراتی که گوشه ای از تاثیر آن را می توان در رشد فزاینده و سریع پدیده ای نوظهور به نام فناوری های مالی مشاهده کرد. فناوری های مالی به عنوان بازیگران جدید این صنعت، به روش های سنتی و قدیمی پایبند نیستند و برای بدست آوردن سهم قابل توجهی از بازار تلاش بسیار می کنند. اگرچه در نگاه نخست، این بازیگران جدید صنعت رقیبی خطرناک برای بانک ها هستند، که میخواهند نقش بانک ها را کم رنگ تر سازند، اما با نگاهی عمیق تر درمی یابیم که این تازهواردان می توانند با کمک به بانک ها زمینه را برای ارایه خدماتی آسان تر، سریع تر و ارزانتر فراهم آورند. در واقع اینکه بانک ها به عنوان نقش آفرینان سنتی این صنعت چگونه با این تازهواردان برخورد کنند مشخص می کند که چه کسی برنده واقعی است. بانک ها می توانند روش های تعامل مختلفی را با این پدیده نوظهور در پیش گیرند مانند سرمایه گذاری، مشارکت و غیره. هرکدام از این انتخاب ها مزایا و معایب متفاوتی برای بانک دارد. معیارهای دیگری نظیر نحوه انتخاب تکنولوژی نیز به پیچیدگی های کار می افزاید. مواردی نظیر میزان پذیرش و مقبولیت تکنولوژی از یک طرف و پیشرو بودن تکنولوژی از طرف دیگر فقط یکی از ابعاد این انتخاب است که در کنار انتخاب روش های تعامل میتواند پنجره های متفاوتی پیش روی بانک ها باز کند. سرمایه گذاری در یک تکنولوژی که پیشتر مورد استفاده و مقبولیت عموم قرار گرفته است ریسک به مراتب کمتری نسبت به سرمایه گذاری در تکنولوژی نوظهور دارد اما از آن طرف پیشرو بودن می تواند سودهای هنگفتی را نصیب بانک ها کند. وجود عوامل متعدد و موثر در تعامل بانکها با فین تک ها موجب پیدایش ابهامی است که ذهن بسیاری از بانک ها را مشغول کرده است. در این مقاله با بررسی موردی قصد داریم به طراحی مدلی برای تعیین تعامل بانک ها و فناوری های مالی بپردازیم و مشخص کنیم که بانک ها چگونه می توانند از این پدیده حداکثر استفاده را بکنند.

Keywords:

فناوری مالی , بانک , خدمات مالی , تکنولوژی