بررسی رابطه سلامت عمومی با عزت نفس و کمال گرایی در بین معلمان ابتدایی شهرستان نوشهر

این مطالعه باهدف بررسی رابطه سلامت عمومی با عزت نفس و کمال گرایی در بین معلمان ابتدایی شهرستان نوشهر به انجام رسیده است. با توجه به اینکه این مطالعه به دستکاری متغیرها دست نمیزند و فقط بهاندازه گیری آنها میپردازد، از نوع توصیفی- همبستگی میباشد جامعه آماری پژوهش حاضر شاملکلیه معلمان دوره ابتدایی آموزش و پرورش شهرستان نوشهر در سال1397-96 در استان مازندران میباشد. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق شامل پرسشنامه 28 ماده دارد که توسط گلدبرگ و هیلر، پرسشنامه عزت نفس هترتون و پولوی و پرسشنامه کمالگرایی فراست((FMPS میباشد. یافته ها حاکی از آن است؛ که بعد علایم جسمانی سلامت عمومی به صورت مستقیم تغییرات عزت نفس((12/7 درصد و کمال گرایی معلمان((14/1 درصد را پیش بینی می کند بعد علایم اضطراب سلامت عمومی((18/4 درصد از قدرت پیش بینی بالاتری در متغیر عزت نفس نسبت به سایر مولفه های سلامت عمومی برخوردار است. اختلال در عملکرد اجتماعی می تواند به صورت منفی و معکوس، عزت نفس((12/9 درصد و بصورت مستقیم کمال گرایی افراد((16/1 درصد، را پیش بینی کند. رابطه بین علایم افسردگی با عزت نفس((10/6 درصد و کمال گرایی((10 دردص در بین معلمان دوره ابتدایی است. رابطه موجود بین علایم افسردگی و متغیرهای عزت نفس و کمالگرایی نشان از اهمیت موضوعات روانشناختی در زندگی افراد می باشد.

Keywords:

سلامت عمومی , عزت نفس , کمال گرایی , معلمان ابتدایی , آموزش و پرورش