اثربخشی آموزش گروهی حل مساله بر کیفیت زندگی زنان در حال درمان با متادون

هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر بخشی آموزش گروهی حل مساله بر کیفیت زندگی زنان در حال درمان با متادون بود. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایش و از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش را تمامی زنانی تشکیل می دادند که در سال 96-97 برای درمان سوء مصرف مواد مخدر به مراکز ترک اعتیاد شهر شاهرود مراجعه کرده و تحت درمان با متادون قرار داشتند. تعداد 30 زن مبتلا به سوء مصرف مواد تحت درمان نگهدارنده با متادون به شیوه نمونه گیری غیر احتمالی از نوع در دسترس در دو گروه آزمایش 15) نفر) و گروه گواه 15) نفر) قرار گرفتند. شرکت کنندگان گروه آزمایش یک دوره 8 جلسه ای آموزش گروهی حل مساله را دریافت کردند و گروه گواه در این مدت در لیست انتظار درمان قرار گرفتند. پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1991) در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون توسط کلیه شرکت کنندگان تکمیل شد. یافته های تحلیل کواریانس نشان داد که میانگین نمرات پس آزمون کیفیت زندگی گروه آزمایش نسبت به گروه گواه افزایش معناداری داشت 0/001) (p< .نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش گروهی مهارت حل مساله می تواند به عنوان یک روش مداخله ای مفید، برای زنان مبتلا به سوء مصرف مواد تحت درمان نگهدارنده با متادون به کار رود.

Keywords:

حل مسیله , کیفیت زندگی , زنان , متادون