تحلیل خود انگاشت های درونی مدیران با تاکید بر استهلاک دانش و تاثیرآن بر اثربخشی نیروی انسانی در سازمان ها مورد مطالعه: بانک های دولتی و خصوصی شهرستان لارستان

شخصیت، یک عامل کلیدی است که میتواند تعیین کننده رهبری و مدیریت ناکارآمد و غیر اخلاقی باشد و از آنجایی که مهمترین نقش مدیریت در قرن بیست و یکم، افزایش بهره وری کارکنان است. بنابراین، نیروی انسانی است که بهره وری سایر عوامل تولید را در سازمان باعث میشود و موتور محرکه بهره وری در یک سازمان است. هدف از پژوهش حاضر، تحلیل خود انگاشت های درونی مدیران با تاکید بر استهلاک دانش و اثربخشی نیروی انسانی در سازمان ها میباشد. این پژوهش بر اساس طرح تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی با تاکید برهمبستگی و بر اساس هدف از نوع کاربردی میباشد. جامعه ی آماری تحقیق بانک های دولتی و خصوصی شهرستان لار که در دوره زمانی اول فروردین 1395 تا اول اسفند 1396 انجام شده است، همچنین برای تعیین نمونه از روش نمونه گیری طبقه ای و استفاده از جدول مورگان و با روش تخصیص متناسب 280 نفر ازکارکنان و مدیران متناسب با حجم جامعه انتخاب شدند و پرسشنامه بین آنها توزیع شد. جهت تحلیل پرسشنامه ها از نرم افزار EXCEL ،SPSS و PLS استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که یک رابطه مثبت و معنیدار بین شخصیت درونی مدیران و اثربخشی نیروی انسانی وجود دارد. بنابراین پیشنهاد میشود که در این راستا، مدیران باید طوری رفتارنمایند که عوامل انگیزشی موثر در ارتقاء کارکنان را بهدرستی شناسایی کرده و تلاش کنند که کارکنان خود را برانگیزند تا هر چه بیشتر این توان را در مسیر اهداف و علایق سازمان به کار گیرند و آنها را محقق سازند.

Keywords:

اثربخشی , خودانگاشت های درونی , استهلاک دانش , بانک