رابطه سبک مدیریت بر روی خلاقیت معلمان

توسعه فناوری و ماشینی شدن کارها، نوع فعالیت نیروی انسانی سازمان ها را تغییر داده به طوری که بیشتر به کار فکری تبدیل شده، که این امر نیاز به خلاقیت بیشتری دارد. خلاقیت و نوآوری مفهومی است جامع و کلی که افزایش آن به عنوان یک ضرورت، جهت ارتقای سطح زندگی، رفاه بیشتر، آرامش و آسایش انسان ها، همواره مدنظر دست اندرکاران اقتصاد و دولتمردان بوده است. خلاقیت برای بقاء هر سازمانی لازم است.در طی زمان سازمان های غیر خلاق از صحنه محو می شوند و اگرچه چنین سازمانی ممکن است در عملیاتی یا در مقطعی از عمر خود موفق باشد ولی سرانجام مجبور به تعطیل یا تغییر سیستم می شود از آنجایی که سبک رهبری مدیران در میزان خلاقیت افراد زیر مجموعه تاثیر خواهد داشت، هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین سبک رهبری مدیران مجتمع های آموزشی با خلاقیت معلمان آموزش و پرورش شهر تهران است. روش پژوهش از نوع توصیفی – مروری بود و جامعه آماری را کلیه مقالات علمی منتشر شده در رابطه با موضوع پژوهش بود و ابزار پژوهش نیز فیش برداری بود. نتایج مطالعات نشان داده که سبک مدیریت نقش زیادی در پیش بینی خلاقیت دارد و از میان سبک های مختلف مدیریت، سبک تحول گرا بیشترین نقش را دارا بود. با توجه به وجود رابطه معنی داری و مثبت بین سبک رهبری و خلاقیت معلمان اهتمام هر چه بیشتر مسیولان آموزش و پرورش در مد نظر قرار دادن این امر درانتخاب مدیران مجتمع های آموزشی و فراهم کردن شرایط مناسب برای خلاقیت و نوآوری معلمان ضروری به نظر می رسد.